همزاد

~~دست نوشته های یک همزاد ~~

همزاد

~~دست نوشته های یک همزاد ~~

شاید سبک شوم

چرا گاهی چیزایی که تو زندگی کمه انگار بیشتر کم میشه؟

بعضی وقتا به همون اندازه ای که موسیقی آروم می خوام از موسیقی آروم متنفرم

انگار داره تک تک نُت ها سلول های شاد زندگیمو می خوره

یه دریاست اینجا

زیر آبم

دارم سطح آب رو از زیر می بینم

مدام لحظه ای که سرم از آب میاد بیرون دار از جلوی چشمام میگذره

.

کی مثل من واسه تو قلب شکستش می زنه؟

.

بمون 

دل من فقط به بودنت خوشه

منو فکر رفتن تو میکشه

لحظه هام تباه  بی تو 

زندگیم سیاه بی تو

نمی تونم

.

چه درد بدیه که فقط یک چیز آرومت کنه

درست همون چیزی که نداری

.

هنوز این موسیقی داره می خوره منو.

.

همه وجودم را ببلع، ای موسیقی محزون

اما مراقب باش زخمی نشوی

قلبم لب پر شده




نظرات 1 + ارسال نظر
[ بدون نام ] شنبه 21 بهمن‌ماه سال 1391 ساعت 23:58

آروم شدم یکم
واقعا نوشتن معجزه می کنه گاهی

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد